ข้าราชบริพาร

n. courtier

def.:

คนที่ถวายตัวเป็นข้าของกษัตริย์หรือเจ้านายอย่างจงรักภักดี

related: court official, king's servant syn.: บริวาร, ข้าหลวง, ข้าราชสำนัก sample:

กษัตริย์ในราชวงศ์ถังพระราชทานเลี้ยงแก่ข้าราชบริพารทุกวัน

clf.: คน